Θα ήθελα να θυμίσω ότι την «χαμένη δεκαετία» του 2000 δεν διατέλεσα ούτε υπουργός, ούτε βουλευτής. Σε πείσμα της διάχυτης ευφορίας, προτίμησα να επισημαίνω, σε κάθε ευκαιρία, προς κάθε κατεύθυνση, ότι δεν πάμε καλά. Το 2001 μάλιστα, σύμφωνα με τις προβλέψεις του άρθρου 7 του Καταστατικού του ΠΑΣΟΚ, πρωτοστάτησα στην ίδρυση του ρεύματος των Ελλήνων Σοσιαλιστών. Χωρίς να μετακινηθώ από το κόμμα μου, ούτε όμως και από τις θέσεις μου.

Προηγουμένως, την περίοδο 1991 έως 1993 είχα την ευθύνη εκπόνησης του κυβερνητικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ, ως εκλεγμένος Γραμματέας του αντίστοιχου Τομέα της Κεντρικής Επιτροπής. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, διαμορφώθηκαν νέες πολιτικές θέσεις: ο ενιαίος αμυντικός χώρος Ελλάδας – Κύπρου, η αναχρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος, η οργάνωση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.

Στην προεκλογική περίοδο του 1993, η δήλωση μου υπέρ της φορολόγησης των αποδόσεων των ομολόγων και των repos, στοίχισε μεν την εκλογή μου, επιβεβαιώθηκε δε σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Από το 1995, πρόβλεψα ότι το κύμα των οικονομικών μεταναστών δεν θα είναι παροδικό και ζήτησα την οργάνωση της υποδοχής τους στη χώρα μας και την ομαλή συμμετοχή τους στην κοινωνική μας πραγματικότητα. Το θέμα αυτό έχει εξελιχθεί σε στις μέρες μας σε υψηλή προτεραιότητα δημοσίου ενδιαφέροντος.

Απογράφοντας τα τότε και λίγο πριν, μέσα από τις θέσεις μου… 

• Σοσιαλισμός ή χρεοκοπία; (Μάιος ’09)

• ΟΧΙ στην αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος (Ιανουάριος ‘07)

• ΟΧΙ στο Ευρωσύνταγμα (Μάρτιος ‘05)

• ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν (Απρίλιος ‘04)

• Το ΕΥΡΩ έχει σοβαρό πρόβλημα (Σεπτέμβριος ‘01)

• Σύνθετη ονομασία για τα Σκόπια, αλλά όχι οποιαδήποτε (Ιανουάριος ‘94)

• Θα φορολογήσουμε τα repos (Σεπτέμβριος ‘93)

• Η κομματική «αριστοκρατία της μετριότητας» βλάπτει το ΠΑΣΟΚ (’90)

Το καλοκαίρι του 2011, 4-5 χρόνια μετά την εκδήλωση της κρίσης, με την χρεοκοπία επί θύραις, παρά το ότι είχε ήδη υπογραφεί το 1ο μνημόνιο, ο Γιώργος Παπανδρέου μου ζήτησε να αναλάβω Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών. Να παραμείνω στην θέση αυτή, μου ζήτησε και ο επόμενος Πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος. Αποδέχθηκα την πρόσκλησή τους. 
Γνώριζα ότι θα μου καταλογίζονταν κόστος το οποίο δεν μου αναλογούσε και θα δεχόμουν πυρά, από εχθρούς και φίλους, για αμαρτίες άλλων. Άκουσα ότι από “αντιμνημονιακός” έγινα ¨μνημονιακός” λες και δεν είχα υποστηρίξει, εξ αρχής, ότι η δοκιμασία των μνημονίων ήταν προτιμότερη από αυτήν της άτακτης χρεοκοπίας. Ότι το 1ο μνημόνιο δεν έβγαινε και έπρεπε, χωρίς πρόσθετες υποχρεώσεις εκ μέρους μας, να διεκδικήσουμε ένα διαφορετικό πρόγραμμα με προβλέψεις για να γίνει το δημόσιο χρέος μας διαχειρίσιμο και να διασωθούν οι ελληνικές τράπεζες. Έκρινα όμως ότι, μπροστά στο εθνικό και δημόσιο συμφέρον, το προσωπικό μου κόστος ήταν άνευ σημασίας. Υποστηρίζοντας αυτό που, εκ των υστέρων, ακολούθησαν και όσοι τότε υπόσχονταν ότι “θα καταργούσαν τα μνημόνια”, είτε με ισοδύναμα από το Ζάππειο, είτε με ένα νόμο ενός άρθρου. 

Για μια ακόμα φορά λοιπόν, εγκαίρως, πήγα κόντρα στο ρεύμα…
• Δεν χρειαζόμαστε 3ο Μνημόνιο (Αύγουστος ‘13)

• H στήριξη της Κύπρου ζωτικό ελληνικό συμφέρον (Μάρτιος ‘13)

• Κανένας φόρος στα ακίνητα, μόνον ένα δημοτικό τέλος (Φεβρουάριος ‘13)

• «Μητέρα όλων των μαχών» η επιστροφή στις αγορές (Νοέμβριος ‘12)

• ΟΧΙ στη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ στη κυβέρνηση Σαμαρά (Ιούνιος ‘12)

• Το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων δεν μπορεί να γίνει (Ιούλιος ‘11)

• Από το «Μνημόνιο 1» να πάμε στον ESM (Μάρτιος ‘11)

Η συμμετοχή στελεχών του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση Σαμαρά ήταν σημείο καμπής για τη σχέση μου με την παράταξη. Την οποία, φυσικά, δεν εγκατέλειψα. Πολύ περισσότερο δεν αποσύρθηκα από τα δημόσια πράγματα. Χωρίς να προσχωρήσω στην μόδα εξαγγελίας «νέων κομμάτων», στην πραγματικότητα ξεπερασμένων όσο και τα “παλιά”. Το 2014, με καλούς συναγωνιστές, ιδρύσαμε την πολιτική οργάνωση ΕΚΚΙΝΗΣΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ με σκοπό να συγκροτηθεί μια πολιτική δύναμη, πέρα και πάνω από τον κόσμο της χρεοκοπίας, της εξάρτησης και της παρακμής. Ικανή να βοηθήσει να σταθούμε στα πόδια μας κι εμείς και η πατρίδα μας, δηλαδή κυριολεκτικά νέα. Οργανώνοντας τον δημοκρατικό χώρο, με βάση ιστορικές παραδόσεις και όχι δουλείες του. Είμαστε σε πορεία με ότι αξίζει από το παρελθόν για το μέλλον!

Η κατάρρευση που ζούμε τα τελευταία χρόνια, εδραίωσαν την πεποίθηση μου ότι η σύγκρουση με τα κατεστημένα είναι αναπόφευκτη, αν θέλουμε να πάμε μπροστά. Σταθερά λοιπόν κόντρα στο ρεύμα, κοιτάζοντας μπροστά…
• H συμμετοχή μας στην σκυταλοδρομία γενεών (Μάρτιος ’18)

• Κυπριακό: εν αρχή ην το «Σύμφωνο Πρόθεσης Συνύπαρξης» (Ιούλιος ‘17)

• Ούτε χρεοκοπία, ούτε μνημόνια (Φεβρουάριος ’17)

• Παλιά κόμματα : περιορίστε τη ζημιά και μετά… χωρίζουμε (Αύγουστος ‘15)

• Ένα δικό μας σχέδιο (ομιλία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (Νοέμβριος ‘14)

• Ίδρυση «ΕΚΚΙΝΗΣΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ» (Μάρτιος ‘14)