Πέρα από τους ανούσιους διαξιφισμούς κυβέρνησης και αντιπολίτευσης για τον αιγιαλό, η αλήθεια είναι ότι, πριν δυο περίπου χρόνια, ως Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών τότε υπέβαλλα στον Πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο νομοσχέδιο που καθορίζει νέες μεθόδους χάραξης του αιγιαλού της χώρας. Με απλές διατάξεις οι οποίες (βασισμένες στις δυνατότητες που μας δίνει η εξέλιξη της τεχνολογίας) θα είχαν ως αποτέλεσμα την ενιαία θεώρηση της χάραξης από τις κρατικές αρχές, θα αφορούσαν στο σύνολο σχεδόν του αιγιαλού και θα ήταν, πρακτικά, αμέσως εφαρμοστέες. Το νομοσχέδιο αυτό δεν πρόλαβε να εισαχθεί για ψήφιση, ύστερα από επιμονή του κυρίου Σαμαρά (κατά κύριο λόγο) να διαλυθεί η Βουλή και να οδηγηθούμε σε πρόωρες εκλογές.

Πέρα λοιπόν από τα πρόσθετα μέτρα ύψους 15 περίπου δις ΕΥΡΩ που φόρτωσε στον ελληνικό λαό, η έμμονη ιδέα της επίσπευσης των εκλογών το 2012 (το πάθος για κυβερνητική εξουσία στην πραγματικότητα), κόστισε και την παράταση τόσο της αλόγιστης εκμετάλλευσης και αυθαίρετης οικειοποίησης του αιγιαλού, όσο και της καθυστέρησης, συνδεδεμένων με αυτόν, τουριστικών επενδύσεων. Καλό θα ήταν λοιπόν να σταματήσουν οι φλυαρίες και οι προχειρότητες για τον αιγιαλό και να προχωρήσει η άμεση νομοθέτηση των ρυθμίσεων χάραξης του, οι οποίες είναι διαθέσιμες, εδώ και δυο χρόνια. Πραγματικά «δεν είναι στραβός ο γιαλός, αλλά αυτοί στραβά αρμενίζουνε», με αρνητικές συνέπειες για το δημόσιο συμφέρον.